- жануыш
- зат.Пышақтың жүзін жанитын зат; қайрақ.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
жануыш — 1. (Рес., Орын.) егеу. Ж а н у ы шп е н шалғы орақ жанады (Рес., Орын.). 2. (Сем.: Ақс., Көкп., Абай) орақ жанитын қайрақ. Шөп шабайын, ж а н у ы ш ы ң бар ма (Сем., Абай). 3. (Қост., Семиоз.,; Монғ.) қайрақ. Күзем кезінде ж а н у ы ш ы ң жаныңда … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жануыш — зат. сөйл. Қайрақ. Ж а н у ы ш – пышақты жанитын зат (ҚСЭ, 4, 278) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі